Yargıtay - Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/13626 Esas 2013/12939 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13626
Karar No: 2013/12939
Karar Tarihi: 03.05.2013

Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/13626 Esas 2013/12939 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın elektrik hırsızlığı suçundan mahkumiyet kararının bozulmasına karar verdi. Katılan kurumun tazmin edildiği gerekçesiyle, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğini belirtti ve beraat kararı verildi. Bu karar, Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca yapıldı. Sanık hakkında 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Kanunlar, Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun, 6352 sayılı Yasa ve 5271 sayılı CMK'dır.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/13626 E. , 2013/12939 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik hırsızlığı
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 03.05.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.