3. Ceza Dairesi Esas No: 2013/32620 Karar No: 2014/21893 Karar Tarihi: 03.06.2014
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/32620 Esas 2014/21893 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen hükmü onayladı, ancak kasten yaralama suçundan verilen hükmü bozdu. Bozma sebebi, TCK'nin 53/3. maddesi gereğince, hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğinin gözden kaçırılması oldu. Hükmün bu kısımları düzeltilerek onanmasına karar verildi. 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçunda Hapis cezasının kanuni sonucu olan TCK'nin 53. maddesinin uygulaması ile ilgili bir karar verilmemişti, bu nedenle infaz aşamasında göz önünde bulundurulabileceği belirtildi. Kanun maddeleri: 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu ve TCK'nin 53. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2013/32620 E. , 2014/21893 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyete dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede; Hapis cezasının kanuni sonucu olan TCK"nin 53. maddesinin uygulaması ile ilgili bir karar verilmemiş ise de, bu husus infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede ise; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının bu konu ile ilgili kısmının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3 maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.