MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece hükmolunan miktarın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddine yönelik olarak verilen ek kararın da süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında 20/10/2009 tarihinde ev gereçleri alım satımı yapıldığını, davalının bu malların karşılığı olan 1.294,00 TL"yi 20/11/2009 tarihinde ödemeyi kabul ettiği ve buna karşılık bono verdiğini,söz konusu bononun vadesi geldiğinde davalı tarafından ödeme yapılmaması üzerine davalı aleyhine kambiyo senetlerine mahsus takip yolu ile icra takibi başlatıldığını ve takibin kesinleştiğini,davalının ... İcra Hukuk Mahkemesinin 2014/271 E 2014/369 K sayılı dosyası ile dava açtığını ve davasının kabul edilerek zamanaşımı nedeniyle icranın geri bırakılmasına karar verildiğini ,davacının alacağını tahsil edemediğini, davalının sebepsiz olarak zenginleşmiş olduğunu, bu nedenlerle 1.144,00 TL"si alacağın vade tarihinden (20/11/2009) tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, icra takibinin halen derdest olduğunu,bonodan kaynaklanan alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda,davacının alacağının taraflar arasında yapılmış olan ev araç-gereçleri alım satım sözleşmesinden doğduğu,dava tarihi itibariyle de on yıllık zamanaşımı süresinin dolmamış olduğu gerekçesiyle davacının davasının kabulü ile 1.144,00 TL"si alacağın 03/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine ve davacının fazla faize dair talebinin reddine karar verilmiş,bu kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece 22.07.2016 tarihli ek karar ile hükmolunan miktarın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş, bu ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016yılı için 2.190,00 TL"dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.144,00 TL olması nedeniyle 26/05/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenle davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin mahkemenin 22/07/2016 tarihli ek kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 22/07/2016 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.