Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/2912 Esas 2019/452 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2912
Karar No: 2019/452
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/2912 Esas 2019/452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kooperatif üyesi olan davacının, iflas eden kooperatifin muhasebecisinden aldığı belgeye göre yaptığı toplam ödemenin iflas masasına kaydı talebinin haksız yere reddedilmesi sonucu alacağının iflas masasına kaydını talep etmesiyle açılmıştır. Ancak mahkeme, kooperatif ortaklarının ödedikleri sermaye borcunu iflas masasına alacak olarak kaydettiremeyeceğini ve davanın reddedilmesi gerektiği kararını vermiştir. Temyiz eden davacı vekilinin itirazları yerinde görülmemiştir ve kararın onanmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: İİK.nın 196. maddesi. Bu madde uyarınca, pay cetveline göre paylaşım yapıldıktan ve faiz ödemeleri yapıldıktan sonra masada para kalması halinde pay sahiplerine ödeme yapılabilir. Ancak kooperatif ortaklarının ödedikleri sermaye borcunu iflas masasına alacak olarak kaydettiremezler.

23. Hukuk Dairesi 2016/2912 E. , 2019/452 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin kooperatif üyesi olduğunu, kooperatifin iflas ettiğini, kooperatifin muhasebecisinden aldığı belgeye göre yaptığı toplam ödemenin 431.660,00 TL. olduğunu, bu alacağın iflas masasına kaydı talebinin iflas idare memurluğu tarafından haksız olarak reddedildiğini ileri sürerek alacağın iflas masasına kaydını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, kooperatif ortaklarının ödedikleri sermaye borcunu iflas masasına alacak olarak kaydettiremeyeceği ancak pay cetveline göre paylaşım yapıldıktan ve İİK.nın 196. maddesi uyarınca faiz ödemelerinden sonra masada para kalması halinde pay sahiplerine ödeme yapılabileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.