MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile)Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair Kestel Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinden verilen 02.12.2010 gün ve 37/295 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay"ca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 07.06.2011 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı vekili Avukat ... geldi. Başka kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek, dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı ..., 6335 ada 14 parsel üzerindeki binanın 9 nolu meskeninin katkıları ile alındığını ve kadın adına tescil edildiğini açıklayarak ortak meskenin yarı hissesinin yasal faizi ile piyasa rayiç bedeli üzerinden hesaplanarak 45.000 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, dava konusu meskenin kooperatif üyeliğinden tüm aidat ödemelerinin vekil edeni tarafından yapılarak edinildiğini, davacının gelirlerini, dava dışı satın alınan ve üzerine bina yapıldıktan sonra annesine tapuda devrettiği taşınmaza harcadığını, dava konusu meskende katkısı olmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, katkı payı karşılığı alacak isteyen davacının parasal veya para ile ölçülebilen katkısını ispat edemediği, dava konusu meskenin davalının kişisel malı olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 14.10.1994 tarihinde evlenmişler, 15.6.2004 tarihinde açılan boşanma davasının 26.11.2008 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Taraflar başka bir mal rejimini seçmediklerinden (TMK m.202) 743 sayılı TKM.nin 170. maddesi gereğince 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten boşanma davasının açıldığı ve mal rejiminin sona erdiği 15.6.2004 tarihine kadar TMK.nun 225. maddesi uyarınca edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. Dava konusu 9 nolu mesken 29.11.1999 tarihinde ferdileşme ile davalı ... adına tapuda tescil edilmiştir. Dosya arasındaki belgelerden Besime"nin kooperatif üyeliğini evlenme öncesinde 26.9.1990 tarihinde satın aldığı, ödemelerin evlenme tarihinden sonra da devam ettiği görülmektedir.
TMK.nun 6 ve 222. maddeleri gereğince herkes iddiasını kanıtlamakla yükümlüdür. Davalı tarafından, davacının dava konusu taşınmaz dışında başka bir taşınmaz satın aldığı ve üzerine ev inşa edildiği, davacının gelirlerini oraya harcadığı savunulmuş ise de bu taşınmaz ve üzerindeki inşaata ilişkin harcı yatırılarak açılmış bir dava bulunmadığından mahkemece dikkate alınma imkanı bulunmadığı gibi taşınmaz ve üzerindeki inşaatın davacının annesine ait gelirlerle alındığı ve yapıldığı da dinlenen tanık beyanları ve tüm dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Her iki tarafın da çalışarak düzenli gelir elde ettikleri belgelerle belirlenmiş olup, davacının dava konusu meskenin alımında katkıda bulunmadığının kabulü doğru olmadığı gibi meskenin mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde alınmış olması, o malın adına tescil edilen kişinin kişisel malı sayılmasını da gerektirmez. Bu durumda mahkemece dava konusu meskenin kooperatif üyeliğinin başladığı 1990 yılından itibaren yapılan tüm ödemelere ve peşinata ilişkin belgelerin bulundukları yerlerden getirtilmesi, kooperatif üyeliğinin başladığı 1990 yılından tarafların evlendikleri 14.10.1994 tarihine kadar yapılan ödemeler evlenme öncesine isabet ettiğinden bu ödeme toplamının toplam ödemeye göre belirlenecek oranın, davalının kişisel malı olarak hesaplamada dikkate alınması, evlenme tarihinden sonra yapılan ödemelerin toplam ödeme üzerindeki oranının ise davacının katkı payı alacağının hesabında dikkate alınacak bölüm olduğunun gözetilmesi gerekir. Bundan sonra tarafların çalışmalarına ve gelirlerine ilişkin getirtilecek belgeler gözetilerek evlenme tarihinden meskenin davalı adına tescil edildiği tarihe kadar tüm gelirlerinin ayrı ayrı toplanması, her birinin sosyal statüleri, konumları ve mesleki kariyerleri gözetilerek yapabilecekleri kişisel masraflarının ayrı ayrı hesaplanması, davacının ayrıca, 743 sayılı TKM.nin 152.maddesi gereğince evi geçindirme yükümlülüğü gözetilerek yapabileceği evi geçindirme gideriyle kişisel giderinden olabilecek fazla harcama var ise, oran belirtilmek suretiyle hesaplanacak miktarının, davalı yönünden ise kişisel harcamalarının hesaplanıp toplam gelirlerinden ayrı ayrı düşülmesi, her birinin bu durum karşısında yapabilecekleri tasarruf miktarlarının ayrı ayrı saptanması, tarafların toplam tasarruf miktarı içerisindeki katkı oranlarının belirlenmesi, bu belirlemede gerekirse TMK.nun 227. maddesinde yer alan hakkaniyet ve fedakarlığın denkleştirilmesi ilkelerinin de dikkate alınması, bu katkı oranının uzman inşaatçı bilirkişi raporu ile belirlenen 48.500 TL değerle çarpılması sonucu davacının katkı payı alacağının saptanması, dosyanın bu haliyle konunun uzmanı bir hukukçu ve bir mali müşavir bilirkişiye verilerek tarafların ve Yargıtay’ın denetimine açık gerekçeli rapor alınması, ondan sonra iddia ve savunma doğrultusunda toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulmuş bulunması usul ve yasaya aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 18,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 07.06.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.