Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7478 Esas 2019/3573 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7478
Karar No: 2019/3573
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7478 Esas 2019/3573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında, kasten yaralama suçundan açıklanmasının geri bırakılması kararları verilmiş ve sanık hakkındaki hakaret suçundan açılan davada beraat hükmü verilmiştir. Ancak, sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne itiraz edilmiştir. Mahkeme, hükmün açıklamasının geri bırakılması kararının temyiz edilemeyeceği yönünde karar vermiştir. Ayrıca, hükmün eksik ceza tayini nedeniyle düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerine ve ceza indirimine yer verilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2018/7478 E. , 2019/3573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ve... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilerek, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği gözetilmeden (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından, hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nin 87/3 maddesi yerine 87/1 yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğundan ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.