Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/2242 Esas 2016/981 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2242
Karar No: 2016/981
Karar Tarihi: 28.01.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/2242 Esas 2016/981 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı borçlu tarafından müvekkili olan davacı tarafından açılan itirazın iptali davasında, mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Davacı taraf, davalı borçlunun ödemesi gereken tutarın müvekkilinin ödemesi sonucu oluştuğunu ve bu tutarın tahsili için davanın açıldığını belirtmiştir. Davalı taraf ise, üçüncü kişiye ödenen takip bedelinin kendisinden rücu edilemeyeceğini ve davaya konu borçtan sorumlu olmadığını ileri sürmüştür. Mahkeme kararında, davalının itirazının iptaliyle takibin devamına karar verilmiş ve davalıdan icra inkar tazminatı tahsili hüküm altına alınmıştır. Ancak, kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki bulunduğu için karar, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
HUMK.nun 428. maddesi.

3. Hukuk Dairesi 2015/2242 E. , 2016/981 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkili tarafından davalı borçlu aleyhinde açılan ... 13.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2008/176 Esas sayılı ilamlı alacak davasının aleyhlerine sonuçlandığını ve ilam alacaklısı tarafından birlikte sorumluluk esasına dayalı olarak davacı müvekkili ve davalı borçlu aleyhinde ...İcra Müdürlüğünün 2011/638 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, müvekkilinin icra ve haciz tehdidi altında borcun tamamını bizzat ödediğini, müvekkilinin ödediği tutardan davalı borçlunun sorumlu olduğu miktarın tahsili için... İcra Müdürlüğünün 2013/8910 Esas sayılı ile takip başlatıldığını, ancak itiraz üzerine takibin durduğunu beyanla itirazın iptaline, takibin devamına davalı aleyhine %40"tan az olmamak kaydı ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesi ile; üçüncü kişiye ödenen takip bedelinin müvekkilinden rücu edilemeyeceğini dava konusu borcun davacının tek başına yapmış olduğu işten kaynaklandığını, müvekkilinin 01/10/2007 tarihinde ortaklıktan ayrılmış olduğundan bu tarihten sonraki eylemlerden müvekkilinin sorumlu olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; kısa kararda, "Davanın kabulü ile, davalının .... İcra Müdürlüğü"nün 2013/8910 Esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın 8.705,00 TL"lik asıl alacak yönüyle iptali ile, bu miktar yönüyle takibin devamına ve asıl alacak miktarına dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, 8.705,00 TL asıl alacağın % 40"ı oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline" karar verilmiş; gerekçeli kararda ise, "Davanın kabulü ile davalının... 4.İcra Müdürlüğü"nün 2013/8910 Esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın 8.705 TL "lik asıl alacak yönüyle iptali ile bu miktar yönüyle takibin devamına ve asıl alacak miktarına dava tarihinden, asıl alacak miktarı olan 8.705,00 TL "nin %20"i oranında 1.741,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline," karar verilmiştir. Hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkraları arasında (icra inkar tazminatının oranı ve faiz açısından) çelişki bulunmaktadır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas-1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olması bozma nedeni oluşturmaktadır.
Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın ve dosya içeriğine göre, mahkemece bu konular gözönünde tutularak vicdani kanıya göre karar verilmelidir.
Bozma nedenine göre, diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.