Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11184 Esas 2019/4282 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11184
Karar No: 2019/4282
Karar Tarihi: 19.03.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11184 Esas 2019/4282 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkum edilmesine karar verdi. Ancak sanık hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün temyiz edilemeyeceği belirtildi ve bu yönde müdafiinin temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi de Anayasa Mahkemesi'nin kararı da dikkate alınarak reddedildi. Kanunlar açısından, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanması ise infaz aşamasında gözetilecektir.

13. Ceza Dairesi 2018/11184 E. , 2019/4282 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı Çanakkale 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 11.12.2015 tarih ve 2015/1758 değişik iş numaralı kararı ile itirazın reddine karar verildiğinden, hırsızlık ve mala zarar verme suçları yönünden yapılan incelemede;
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.