Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9460 Esas 2020/5980 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9460
Karar No: 2020/5980
Karar Tarihi: 17.12.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9460 Esas 2020/5980 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü üzerine yapılan temyiz başvurusunda, çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen kanun maddelerinin değişmesi nedeniyle davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz itirazları yerinde görüldüğünden esası incelenmeyen hüküm, ilgili kanunların gözetilerek bozulmuştur.
5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi: Çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenler.
6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarla ilgili cezaları değiştirmiştir.
5235 sayılı Kanunun 12 maddesi: Görevsizlik durumlarını belirler.
5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi: Hukuk usulünü belirler.
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilmesiyle ilgili hususları belirler.
1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Kararların bozulmasına ilişkin hükümleri düzenler.

14. Ceza Dairesi 2016/9460 E. , 2020/5980 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.