Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/13956 Esas 2013/415 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği... Köyünde bulunan ve 1988 yılında yapılan kadastroda 607 ve 608 parsel numarası verilen, ancak; kadastro mahkemesi kararı ile iptal edilen taşınmazların tapuda kayıtlı olmadığını, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmazları edinme koşullarının yararına oluştuğunu iddia ederek Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre taşınmazların adına tescil istemiyle dava açmıştır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve fen bilirkişilerinin 26.05.2011 tarihli raporlarına ekli krokide 607/A ile gösterilen 1011,88 m² ve 608/A ile gösterilen 4308,54 m² yüzölçümündeki taşınmazların davacı gerçek kişi adına tapuya tesciline ve fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce orman kadastrosu yapılmamıştır.
Genel arazi kadastrosu işlemi 1952 yılında yapılmış ve 07.02.1953 - 07.03.1953 tarihleri arasında ilân edilerek kesinleşmiştir. Anılan çalışmada çekişmeli taşınmaz tespit harici bırakılmıştır. Daha sonra tespit harici kalan taşınmazlar hakkında 1988 yılında yapılan ek arazi kadastrosunda, çekişmeli taşınmazlara 607 ve 608 parsel numarası verilerek, kadastro tespit tutanağı düzenlenmiş ise de, kadastro mahkemesinin 1991/129 - 170 ve 1991/130 - 171 sayılı kararlar ile 3402 sayılı Kanunun 22/1. maddesi uyarınca 607 ve 608 parseller ile ilgili kadastronun tüm sonuçlarıyla birlikte hükümsüz sayılarak iptaline karar verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 28/01/2013
gününde oy birliği ile karar verildi.