Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14482 Esas 2020/8242 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14482
Karar No: 2020/8242
Karar Tarihi: 10.07.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14482 Esas 2020/8242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, caddede yürüyen bir kişinin yanına gelerek, kişinin çantasında bulunan 2000 TL'yi çaldı. Mahkeme, sanığı hırsızlık suçundan mahkum etti. Ancak temyizde, suçun hırsızlık değil, hırsızlık suçunu oluşturan eylem olduğuna ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaştırma işlemi yapılması gerektiğine hükmedildi. TCK'nın 141/1. maddesi uyarınca düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alınması gerektiği ve Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da dikkate alınarak, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği açıklandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. Maddesi
- TCK'nın 141/1. Maddesi
- TCK'nın 142/2-b Maddesi
- CMK'nın 253. Maddesi
- 6763 Sayılı Kanun'un 34. Maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. Sayılı Kararı.

2. Ceza Dairesi 2019/14482 E. , 2020/8242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında mağdur ...’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında katılan ...’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Olay günü gündüz saat 14.00 sıralarında sanığın caddede yürümekte olan katılanın yanına gelip katılanın oğluna 150 Euro borcu olduğunu söyleyerek cebinden dört adet 100,00 TL banknot çıkardığı, katılanın o sırada yanında bulundurduğu içinde 2000,00 TL para bulunan çantasını açtığı, sanığın çantadaki parayı görmesi üzerine lastikleme bahanesiyle katılandan çantadaki parayı aldığı ve cebinden çıkardığı lastiğe parayı bağladığı, parayı tekrardan katılanın çantasına koyuyormuş gibi yapıp koymayıp 2000,00 TL parayı çalması biçiminde gerçekleşen eylemin 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 142/2-b maddesi uyarınca uygulama yapılması,
2-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.