MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi Ve Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı vekili, müvekkilinin dava konusu 7 nolu bağımsız dairenin sahibi ve S.S. ... Kent Konut Yapı Kooperatifinin üyesi olduğunu, davalı ile müvekkili arasında herhangi bir kira sözleşmesi bulunmamasına rağmen dairenin davalı tarafından haksız ve hukuka aykırı bir şekilde kullanıldığını belirterek elatmanın önlenmesi ile 4.800,00 TL ecrimisil bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, taşınmaz... vekili ... ile yaptığı kira sözleşmesi doğrultusunda kullandığını ifade ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile 3.000,00 TL ecrimisilin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine ve davalının dava konusu taşınmaza müdahalesinin menine karar verilmiş olup; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, çaplı taşınmazda el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkindir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalının aşağıdaki bendin kapasımı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalının ret temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 552 ada 7 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan 7 nolu bağımsız dairenin mesken vasfı ile davacı adına tapuda kayıtlı olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca dosyaya ibraz edilen 15.01.2012 başlangıç tarihli kira sözleşmesine göre taşınmazın 1 yıl süre ile dava dışı Elmas Egeli vekili ... tarafından davalı ...’e kiralandığı görülmektedir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun (HMK) 190. maddesi ile TMK"nin 6. maddesi uyarınca herkes iddiasını ispatla mükelleftir. Bir başka ifade ile taşınmazın 15.01.2012 tarihinden önce de davalı tarafından kullanıldığını ispat külfeti davacı tarafa aittir.
Somut olayda, davalı; dava konusu daireyi 15.01.2012 tarihinden itibaren (yukarıda ifade edilen kira sözleşmesi doğrultusunda) kullandığını kabul etmiş olup Kasım 2011 ile 15.01.2012 tarihleri arasında taşınmazın davalı tarafından kullanıldığı (davacı tarafından) ispatlanmış değildir. Kasım 2011 ile 15.01.2012 tarihleri arasında davalının çekişme konusu daireyi kullandığı yöntemince ispatlanamadığına göre, 15.01.2012 tarihinden dava tarihine kadar olan dönemin ecrimisil hesaplanmasında dikkate alınması gerekmektedir.
Bu durumda Mahkemece, gerektiğinde bilirkişi heyetinden de ek rapor alınmak suretiyle 15.01.2012 tarihinden 26.06.2012 (dava) tarihine kadar ecrimisil hesaplanması yapılarak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, 11.11.2011 ile 26.06.2012 tarihleri arası hesaplanan ecrimisil miktarı üzerinden yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Davalının temyiz itirazlarının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle reddine, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 08.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.