Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9466 Esas 2020/5975 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9466
Karar No: 2020/5975
Karar Tarihi: 17.12.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9466 Esas 2020/5975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi, suçlu olarak görülen çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesine karar verdi ancak diğer suçlamadan beraat etti. Mağdurun anne vekilinin temyiz başvurusu reddedildi. Çocuğun avukatı, cinsel istismarı suçu için verilen cezanın üst sınırı itibariyle yetkisinin Üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğunu savunarak, görevsizlik kararı verilmesi gerektiğini belirtti. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yeniden incelenmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak; suçun tanımı TCK'nın 103/1 maddesi, yetki 5235 sayılı Kanun'un 12. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi olarak belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2016/9466 E. , 2020/5975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 15.12.1999 doğumlu olup suç tarihinde on iki yaşını doldurmayan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi müşteki Ayşe"nin davaya katılmasına rağmen yokluğunda verilip usulüne uygun şekilde tebliğ edilen gerekçeli kararı temyiz etmemesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.