Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1835 Esas 2013/12843 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/1835
Karar No: 2013/12843
Karar Tarihi: 02.05.2013

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1835 Esas 2013/12843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını işledikleri kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkemede, sanıkların işyerine fikir ve eylem birliği içinde birlikte girdikleri anlaşılmıştır. Sanıkların daha önce temel cezada artırıma gidilmesi gerektiği gözetilmemiştir, bu nedenle hüküm temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucu, suçun sanıklar tarafından işlendiği ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır. Ancak, sanıkların cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bazı haklarından yoksun bırakılması gerektiği hatalı biçimde hüküm kurulmuştur. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama yapılması gerekmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi, 119/1-c maddesi, 53/1. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2012/1835 E.  ,  2013/12843 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanma gerekliliğinin ve sanıkların katılanın işyerine fikir ve eylem birliği içerisinde birlikte girdikleri anlaşılmakla, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince temel cezada artırıma gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;
    1-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... müdafiinin ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.


















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.