MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E.2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
3- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasa’nın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
4-Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2.maddesi yerine TCK"nun 52/1.maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6.maddesine aykırı davranılması,
5- Suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmolunması;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca;
1-Hükmün ilgili bendinden “Sanığın TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yazılı kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilme tarihine kadar” ifadesinin çıkarılmasına yerine “TCK’nun 53/1-c maddesinde yazılı hak yoksunluğunun anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki uygulanmasına yer olmadığına, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ifadesinin eklenmesine,
2-TCK"nun 53.maddesinin uygulamasına ilişkin bendin sonuna gelmek üzere “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nun 53. madde uygulamasında dikkate alınmasına, ifadesinin eklenmesine,
3-"Sanığa verilen adli para cezasının süresinde ödememesi halinde TCK’nın 52/4 maddesi uyarınca hapis cezasına çevrileceğinin sanığa ihtarına(ihtar edilemedi)" şeklindeki ibarenin hüküm fıkrasından çıkartılmasına,
4-Gün adli para cezasının paraya çevrildiği fıkradaki "TCK"nun 52/1.maddesi" ibaresinin "TCK"nun 52/2 maddesi" şeklinde değiştirilmesine,
5-Hükümden Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilen kısmın çıkartılmasına ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.