4. Ceza Dairesi Esas No: 2009/27791 Karar No: 2012/2770 Karar Tarihi: 14.02.2012
Görevli Memura Direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2009/27791 Esas 2012/2770 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2009/27791 E. , 2012/2770 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevli Memura Direnme HÜKÜM : Hükümlülük
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre; deneme süresi içinde yeni suç işleyen sanığın erteli cezasının aynen infazına karar verilmemiş ise de aynen infaz konusundaki eksikliğin infaz aşamasında giderilebileceği görülmüş ve yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevli memura direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu, Deneme süresi içinde suç işleyen sanık hakkında tekerrür hükmü uygulanmamış ise de karşı temyiz bulunmadığından bu Yasaya aykırılık bozma nedeni yapılmadığı anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak ; TCY 62. maddesiyle indirim yapılırken hesap hatası sonucu cezanın fazla belirlenmesi, Yasaya aykırı, sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte maddi bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun ve sonuç cezanın "6 ay 20 gün" biçiminde DÜZELTİLMESİ ve başkaca yönleri Yasaya uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMASI suretiyle CYY.nın 322.maddesi uyarınca davanın esasına, 14/02/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.