Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11301 Esas 2019/3565 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11301
Karar No: 2019/3565
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11301 Esas 2019/3565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni adlı makaledeki Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm, temyiz edildi. Mahkeme, adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif ila ağır derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olduğunu belirtti. Mağdur hakkında düzenlenen adli raporunda, vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta derece olduğunun belirtildiği ve TCK'nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine uygun olarak sanıkların cezasında 1/6 oranında artırım yapıldığından bahsedildi. İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği durumlarda sanıklar lehine değerlendirme yapıldığı ve asgari seviyede haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 87/3 ve 29. maddeleri bahsedildi.

3. Ceza Dairesi 2018/11301 E. , 2019/3565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, mağdur hakkında düzenlenen adli raporunda, vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olduğunun belirtildiği ve TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine uygun olarak sanıkların cezasında (1/6) oranında artırım yapıldığından tebliğnamenin görüşüne iştirak edilmemiştir.
İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine değerlendirilerek, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği gözetilmeden (2/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 21.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.