MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)



Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, Türkiye’de tatil yaptığı sırada kalp krizi şüphesiyle 16.8.2008 tarihinde davalı şirkete ait hastaneye sevk edildiğini, hastanede yatarak 4 gün tedavi gördüğünü, tedavi sonunda davalı tarafından 29.996,59EU karşılığı 52.110,08TL tutarında fatura düzenlendiğini, 15.000EU ödeme yaptığını, bakiye kalan 14.996,59EU için de senet imzaladığını, Almanya’ya döndüğünde faturayı sigorta şirketine ibraz ettiğini, ancak, rayiç değerlerin çok üzerinde olduğundan ödenmediğini ileri sürerek, bilirkişi marifetiyle haksız ve fazladan fatura edilen miktarın tespitini, yapmış olduğu ödemeler de dikkate alınarak faturanın yeniden düzenlenmesini, buna göre alacaklı konumda ise fazladan alınan bedelin davalıdan tahsilini, kendisinden alınan senedin iptali ile iadesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-B.K. nun 386/2. maddesi hükmü uyarınca, diğer iş görme sözleşmeleri hakkındaki yasal düzenlemelere tabi olmayan işlerde, vekalet hükümleri geçerlidir. Somut olayda olduğu gibi, özel hastane ile hasta arasındaki uyuşmazlıkların vekalet sözleşmesine ilişkin hukuksal düzenlemelere göre çözülmesi gerektiği konusunda, öğreti ve Yargıtay’ın istikrar kazanmış uygulaması arasında paralellik bulunmaktadır. 2013/3247-15302
(Öğreti ve uygulamaya örnek olarak: Prof. Dr. Haluk Tandoğan, Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, Cilt: 2,Sevinç Matbaası, ... 1977, sayfa: 176 ve devamı; Dairemizin 4.3.l994 gün ve 1994/8557-2l38 sayılı kararı ve aynı doğrultudaki birçok başka karar.)
Somut olayda, taraflar arasındaki ilişki, vekalet sözleşmesinden kaynaklanmakta olup uyuşmazlığın vekalet hükümleri çerçevesinde değerlendirilmesi gerekir. Taraflar arasındaki hukuki ilişkinin 4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun kapsamında değerlendirilmesi mümkün değildir. Öyle olunca uyuşmazlığın genel mahkemede çözümlenmesi gerekir.Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında re"sen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak söz konusu olmaz.Mahkemenin bu yönü göz ardı ederek tüketici mahkemesi sıfatıyla işin esasını inceleyip yazılı şekilde hüküm tesis etmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, ikinci bent gereğince tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 6.6.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.