Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/1585 Esas 2014/21752 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mahkemece, koşulları bulunmadığı gerekçesiyle sanık lehine haksız tahrik hükümleri uygulanmamış ise de, sanık savunmasına, tanık anlatımlarına ve tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde müştekinin bir kısım infaz koruma memurlarına gıyaplarında hakaret etmesi üzerine aynı koğuşta bulunan sanığın müştekiyi hakaret etmemesi konusunda uyardığı, bunun üzerine müştekinin sanığı dışarı havalandırma boşluğuna çağırdığı, sanık ile müşteki dışarı çıktıktan sonra da müştekinin sanığa yumrukla vurup hakaret ettiği, sanığın da müştekiye yönelik eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmakla, ilk haksız hareketin müştekiden gelmesi nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümleri uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan mahkumiyet hükümlerinin yargılamaya konu suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 02.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.