MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete, beraate dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan-sanık ... ve müdafiinin yokluğunda verilen hükmün, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11. maddesine aykırı olarak müdafii yerine katılan-sanığa tebliğ edilmesi nedeniyle, katılan-sanık ... müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, yine müşteki ... vekilinin 11.02.2010 tarihli celsede sanık ... hakkında açılan kamu davasına katılmak istediklerini beyan etmesine karşılık mahkemece katılma hususunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmediği, müşteki Aykut vekilinin sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, müşteki ..."un 5271 sayılı CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca kamu davasına katılmasına, müşteki vekili Av. ..."in de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Katılan ... vekilinin, sanık ... hakkında, katılan ..."u yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında, katılan ..."u yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca yarı oranında artırım yapıldığında 1 yıl 15 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken 2 yıl 3 ay hapis cezasına hükmolunması, sonuç ceza doğru belirlendiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında, katılan ..."u yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesine göre, bu cezanın 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesi uyarınca yeniden adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.