Mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4041 Esas 2020/3891 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4041
Karar No: 2020/3891
Karar Tarihi: 12.03.2020

Mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4041 Esas 2020/3891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Sanığın mala zarar verme suçu işlediği tespit edildi ve mahkumiyet kararı verildi. Ancak daha sonra çıkarılan bir kanunla mala zarar vermenin uzlaşma kapsamına alındığı ve bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği bildirildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu. Kanunlar arasında farklılıklar varsa, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz edilir.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 35. madde
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 253. madde, 3. fıkra
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 7/2. madde ve 151. madde

13. Ceza Dairesi 2020/4041 E. , 2020/3891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.