Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12667 Esas 2014/8923 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Katılanın idaresindeki bisiklet ile bölünmüş caddenin orta refüj kısmından karşıya geçmek isterken, hafif iniş eğimli caddede sağından gelen sanığın motosikletine kavşak girişinde çarptığı olayda; sanığın kusurunun bulunmadığı sabit olduğu ve hükmün gerekçe kısmında sanığın kusursuz olduğu yönünde görüş bildiren bilirkişi raporuna dayanıldığı halde, gerekçe ve hüküm kısımlarında sanığın yüklenen suçu işlediği hususunda mahkumiyetini gerektirir, kesin, yeterli ve inandırıcı deliller elde edilemediği ve sanığın yüklenen suçu işlemediği kabul edilmek suretiyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında bulunan “sanığın yüklenen suçu işlediği hususunda mahkumiyetini gerektirir, kesin, yeterli ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden ve sanığın yüklenen suçu işlemediği anlaşıldığından CMK 223/2-e maddesi gereğince yüklenen suçtan BERAATİNE” ibaresi çıkarılarak yerine “sanığın taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın BERAATİNE,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA ; 11.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.