Kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/14985 Esas 2016/15838 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2016/14985 E.  ,  2016/15838 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın yapılan yargılaması sonucunda; kötü muamele suçundan mahkûmiyetine dair ... (...) 3. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 11/10/2013 gün ve 2009/25 esas, 2013/670 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 04/05/2016 gün ve 2015/24354 esas, 2016/9583 karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.06.2016 gün ve 3-2014/511 sayılı itiraz yazısı ile itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ilgili itiraz yazısında özetle;
Kötü muamele suçunda, mağdura yönelik fiillerin yasada düzenlenen fiillerden farklılaşması gerektiği kabul edilse bile, bu fiillerin süreklilik arz etmesi gerektiğine dair bir düzenleme olmadığı gibi madde gerekçesinde de buna işaret eden bir husus bulunmadığı, sanığın sabit görülen saç kesmekten ibaret eyleminin, mağdurun vücuduna acı verme özelliğinin ve bu eylemin mağdurun beden veya ruh sağlığını yahut algılama yeteneğini bozduğuna dair adli raporun bulunmadığı da gözetildiğinde sanığın eyleminin TCK’nın 86/1 maddesinde anlamını bulan kasten yaralama suç tipine uygun olmadığı, kötü muamele suçunu oluşturan eylemlerin süreklilik arz etmesi gerektiğine dair bir yasal düzenleme olmaması karşısında, sanığın eyleminin merhamet ve şefkat duyguları ile bağdaştırılması mümkün olmayan bir davranış tarzını içermesi nedeniyle TCK’nın 232/1 maddesinde yazılı kötü muamele suç tipine uyduğu kanaatine varıldığı gerekçeleriyle, Dairemizin önceki kararının bozularak kaldırılması ve hükmün onanması talep edilmiştir.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP, DÜŞÜNÜLDÜ:
Somut olayda sanığın, daha önceden de evden kaçan ve kız kardeşi olan mağdureyi korkutup, evden kaçmasını engellemek amacıyla saçlarını kesmek şeklindeki eylemi sabittir.
Kötü muamele suçunun oluşması için eylemin -en azında kendi içerisinde- bir devamlılık göstermesi gerektiği çeşitli içtihatlarıyla dairemizce kabul edilmektedir. Bu husus daha önce de örneğin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 2006/10765 E. ve 2008/9588 K. sayılı ilamında vurgulanmıştır. Kaldı ki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.06.2008 tarih ve KYB-2008/48015 sayılı itirazında da eylemin süreklilik arz etmesi gerektiği kabul görmüştür. Bunların haricinde tek başına saç kesme eylemi süreklilik göstermediğinden ve kanundaki suç oluşturan diğer fiillerden farklılaşmadığından TCK 232. maddesi kapsamına girmeyeceği, eylemin kasten yaralama niteliğinde olduğu Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 29.03.2012 tarih ve 2011/14882 E. 2012/12692 K. sayılı ilamında açıkça kabul edilmiştir. Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.05.2011 tarih ve 2011/2-81 E, 2011/106 sayılı ilamında belirtildiği üzere, yaralama suçunda korunan hukuki yarar kişinin vücut dokunulmazlığı ve beden bütünlüğü olup suçun konusu, mağdurun acı verilen veya bozulan bedeni veya ruhsal sağlığıdır. Bu sonucu doğurmaya elverişli tüm hareketlerle yaralama suçunun işlenmesi olanaklıdır. Bu doğrultuda, öğretide sağlığın bozulması kavramı “bir kimsenin kendisine göre var olan sağlığının kötüye gitmesine sebebiyet verilmesi” şeklinde değerlendirilmiş olup, “sağlığın maddi olarak bozulmanın yanında manevi kişiliğin sağlığının bozulması da” bu kapsamda görülmüştür (Yaşar/Gökcan/Artuç, Yorumlu Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, 2010, s. 2905-2906) Bir kişinin psikolojisinin bozulması da (örneğin korkutmak suretiyle) kasten yaralama suçu kapsamında değerlendirilmelidir. (Üzülmez İlhan: Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar, 2013, s. 12).
Açıklanan nedenlerle; Dairemizin 04/05/2016 gün ve 2015/24354 esas, 2016/9583 karar sayılı bozma kararındaki gerekçeye göre Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmediğinden 6352 sayılı Yasanın 99/3 maddesiyle 5271 sayılı CMK nun 308. maddesine eklenen 3. fıkra hükmüne göre dosyanın Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 12.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.