Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 13.05.1977 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece,davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum ve işyeri vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 79/10 ve 108. maddeleridir. Mahkemece, anılan yasal düzenlemeler çerçevesinde, davacının ilk işe giriş tarihinin 13.05.1977 olarak tespitine karar verilmiş ise de, davacının ...sicil numaralı ... Ağaçlandırma İşl. Müd. unvanlı işyerinde 15.05.1977 tarihinde çalışmaya başladığı, sigortalı işe giriş bildirgesinin 23.05.1977 günü davalı Kuruma intikal ettiği, bildirgedeki kimlik bilgilerinin doğru, sigorta sicil numarasının daha sonraki hizmetlerinde de kullanıldığı anlaşılmakla, davanın kısmen kabulüne karar verilerek, davacının ilk işe giriş tarihinin 15.05.1977 olarak tespitine karar verilmesi gerekirken, davanın kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3- 6100 sayılı HMK nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği,” “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken kabulü yönünde hüküm kurulması ve 6100 sayılı HMK."nun 312 ve 323. maddelerine aykırı şekilde ve hatalı değerlendirme sonucu, davalı Kurum ve işveren lehine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hüküm fıkrasının birinci paragrafındaki “davanın kabulüne” ibaresi silinerek, yerine “davanın kısmen kabulüne” yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasının ikinci paragrafındaki “13.05.1977” rakamlarının silinerek yerine “15.05.1977” rakamlarının yazılmasına,
3-Hüküm fıkrasının dördüncü paragrafındaki “yargılama giderinin” kısmından sonra gelmek üzere, “kabul ve ret oranına göre 696-TL"lik kısmının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına” kelimelerinin yazılmasına,
4-Hüküm fıkrasının 5.paragrafından sonra gelmek üzere “Davalı Kurum ve işveren kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan ..."ne göre hesaplanan 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine” ibaresinin 6.paragraf olarak eklenmesine,
Kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..."nden alınmasına, 12.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.