Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/13785 Esas 2016/15828 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve 5320 sayılı Kanunun Geçici 6/6. maddesindeki “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, sulh ceza mahkemelerince verilen kararlardan Yargıtay incelemesinde olanlar hakkında sadece görev nedeniyle bozma kararı verilemez” şeklindeki düzenleme karşısında tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen müstehcenlik eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Suça konu CD’lerden bir adedinde doğal olmayan yoldan yapılan cinsel davranışlara ilişkin görüntü bulunduğu bilirkişi raporuyla tespit edilmesi karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 226/4. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden hüküm kurulmuş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Suçta kullanılan adli emanette kayıtlı CD’lerin müsaderesi yerine imhasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca; hükümden “imhasına” ifadesinin çıkarılarak yerine “TCK’nın 54. maddesi uyarınca müsaderesine” ifadesinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.