Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5153 Esas 2020/6112 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5153
Karar No: 2020/6112

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5153 Esas 2020/6112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi'nde görülen tedbir nafakası-boşanma davası sonucunda, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz başvurusu yapıldı. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi etkenleri dikkate alarak, takdir edilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğunu belirtti. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de göz önünde bulundurularak daha uygun miktarlarda tazminat takdir edilmesi gerektiği ifade edildi. Sonuç olarak, temyiz edilen hüküm bozuldu ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (Hakkaniyet ilkesi) , Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (Tazminatın Miktarı).

2. Hukuk Dairesi 2020/5153 E. , 2020/6112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tedbir Nafakası - Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından; erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve lehine hükmedilen tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 08.12.2020 (Salı)