... vekili Avukat ... ile 1.... Vekili avukat ... 2-.... 3-....Vekili Avukat .... Vekili Avukat ...... Vekili avukat ....6-... Vekili avukat.. aralarındaki alacak davası hakkında ... 3.Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 14.6.2012 gün ve 939-802 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı, sözleşme ve ihale şartnamelerine göre davalıların çalıştırdıkları işçilere ait her türlü işçi alacaklarından sorumlu olduklarını, dava dışı işçinin açtığı dava sonunda tazminata hak kazandığını ve işçiye masrafları ile birlikte tazminat ödendiğini ileri sürerek, bu meblağın kendi dönemleri ile sınırlı olarak her davalıdan ayrı ayrı 50.00.TL olmak üzere toplam 350.00.TL"nın ıslahla birlikte toplam 1.570.82.TL"nın faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, işçilere ödenecek bu tür tazminatlardan davacının sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 150.92.TL" nın Marmara Peyzaj şirketinden, 252.24.TL"nın A.Aziz Yıldız şirketinden, 130.07.TL"nın Andaç şirketinden, 108.72.TL"nın Altay şirketinden, 113.46.TL"nın Yıldırım şirketinden, 248.50.TL"nın Çağrı ve Miray şirketlerinden tahsiline karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.’nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690.00.TL.’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı
karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Temyiz eden davacı tarafından her bir davalı ile ilgili aleyhine kurulan bölüm yönünden karar tarihi itibariyle hüküm miktarı 1.690.00.TL.’yi geçmediğinden HUMK.’nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 5.6.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.