Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2138 Esas 2019/1025 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2138
Karar No: 2019/1025
Karar Tarihi: 20.02.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2138 Esas 2019/1025 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık X'in maktul Y'ye yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul edilerek, TCK'nin 81/1, 29, 53, 58, 63, 54. maddeleri uyarınca 17 yıl hapis cezasına çarptırılmasına karar vermiştir. Sanığın savunması reddedilmiş ve verilen hükümde isabetsizlik görülmemiştir. Temyiz itirazları reddedilen kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nin 53. maddesinin uygulanması yasaya aykırı bulunsa da, bu durumun yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtilmiştir. Kararın sonunda, TCK'nin 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmasına ilişkin düzeltme yapılması kararlaştırılmıştır.
TCK'nin 81/1 maddesi kasten öldürmeyi, 29. maddesi ise temel ceza miktarını, 53. maddesi ceza indirim sebeplerini, 58. maddesi haksız tahriki, 63. maddesi ise ceza miktarının belirlenmesinde dikkate alınması gereken faktörleri düzenlemektedir. 54. madde ise cezaların belirlenmesinde takdir yetkisinin kullanımını açıklamaktadır.

1. Ceza Dairesi 2017/2138 E. , 2019/1025 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 29, 53, 58, 63, 54. maddeleri uyarınca 17 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un, maktul ..."a yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, haksız tahrikin nitelik ve derecesi, cezayı azaltıcı bir sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; yasal savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, suç vasfına ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin; haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek
5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.