Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3786 Esas 2020/6880 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3786
Karar No: 2020/6880

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3786 Esas 2020/6880 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil isteğiyle açılan davada, yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalılar vekili istinaf talebinde bulunmuş, ancak istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Davalılar vekilinin temyiz talebi ise dava değerinin temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı gerekçesiyle reddedilmiştir.
Mahkeme Kararında belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar.
- 6100 sayılı HMK'nın 361. ve 362. maddeleri: Temyiz edilebilen ve edilmeyen kararlar ile temyiz kesinlik sınırı.

14. Hukuk Dairesi 2020/3786 E. , 2020/6880 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.02.2019 tarihinde verilen dilekçeyle önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17.06.2020 tarihli hükmün Samsun Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava, önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 68.200,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2020 tarihinde 72.070,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalılar vekilinin temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalılar vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 04.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.