Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/9684 Esas 2013/15170 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını belirterek kendisinden farklı isimler ile tahsil edilen toplam 3.381.62 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 3.381.62 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı banka tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava konusu uyuşmazlık, konut kredi sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, 492 sayılı kanunun değişik 123/son maddesinde yargı harçlarından istisna olan işlemler açıklanmakla birlikte dava konusu uyuşmazlığın ise istisna kapsamına girmediği anlaşılmaktadır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 6.10.2010 gün, 2010/12-443 E, 2010/471 K sayılı kararı). 4603 sayılı kanunun 4. maddesindeki "bu kanun çerçevesinde yapılacak işlemler ve bu işlemlere ilişkin olarak düzenlenecek kağıtlar her türlü vergi, resim ve harçtan müstesnadır" düzenlemesi açıkça yargı işlemlerini kapsamamaktadır. Açıklanan nedenlerle,mahkemece davalı bankanın harçtan muaf olduğundan bahis ile harç alınmasına
2013/9684-15170
yer olmadığına dair karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte belirtilen nedenlerle hüküm fıkrasında yer alan “harç alınmasına yer olmadığına "cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine "Harçlar yasası gereğince alınması gereken 21.15 TL başvuru ve 200 TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile hazineye irad kaydedilmesine" cümlesinin eklenmesine, kararın düzeltilen bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 24.90 TL temyiz harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 4.6.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.