MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında....1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/06/2010 tarih, 2009/411 Esas ve 2010/220 Karar sayılı kararı ile TCK’nun 141/1 maddesi uyarınca 10 ay hapis cezasına hükmedildiği, mahkumiyet kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 04.06.2015 gün, 2015/2191 Esas ve 2015/3462 Karar sayılı ilamıyla, sanığın eyleminin TCK"nun 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu halde, aynı Yasa"nın 141/1. maddesiyle uygulama yapılması, mükerrir olan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması eleştirilerek TCK’nun 53. madde uygulaması düzeltilmek suretiyle onanmasına karar verildiği, 24.11.2016 tarih 6763 sayılı Kanun ile CMK’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik sebebiyle 07.12.2016 tarihinde .... İnfaz Savcılığı tarafından uzlaşma yoluna gidilip gidilemeyeceği konusunda mahkemeden karar istendiği, mahkemece dosyanın 5275 sayılı Kanun 98, 101 maddeleri gereğince ele alınarak 08.12.2016 tarihli ek kararla infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaşma bürosuna gönderilmesine karar verildiği, Cumhuriyet Başsavcılığının 01.02.2017 tarihli yazısıyla uzlaşmanın sağlandığının bildirilmesi üzerine duruşma açılarak 08.03.2017 gün, 2017/78 Esas ve 2017/90 Karar sayılı ilamla uzlaşma nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verildiği; o yer Cumhuriyet Savcısı"nın suçun uzlaşmaya tabi suçlardan olmaması nedeniyle verilen düşme kararını temyiz ettiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 09.01.2018 gün, 2017/5300 Esas ve 20187193 Karar sayılı ilamıyla....Asliye Ceza Mahkemesinin 08.03.2017 tarih, 2017/78 Esas ve 2017/90 sayılı Kararı ile eleştirili onama gözetilmeden verilen düşme kararı 5275 sayılı Kanun 101/3. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğundan; itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildiği, ardından.... Ağır Ceza Mahkemesinin 24/04/2018 gün, 2018/387 değişik iş sayılı kararı ile düşme kararının ortadan kaldırılmasına karar verildiği ve yerel mahkemece sanık hakkında iş bu davaya konu 10 ay hapis cezasına hükmedildiği; sanığın UYAP’tan alınan güncel adli sicil kaydında, mahkemenin 03/06/2010 tarih, 2009/411 Esas, 2010/220 Karar sayılı kararı ile verilen 10 ay
hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin Dairemizin 04.06.2015 gün, 2015/2191 Esas ve 2015/3462 Karar sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmasından sonra kesinleştirme işleminin yapıldığı ve adli sicil kaydına işlendiği, adli sicil kaydında görünen bu ilamın müracaat ile silinmesinin her zaman mümkün olduğu belirlenerek yapılan inceleme neticesinde;
Sanık hakkında CMUK"nun 326/son maddesi gereğince kazanılmış hak uygulaması yapılırken TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca temel cezanın 2 yıl hapis cezası olarak belirlenip, TCK’nun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında yapılan indirim sonucu 1 yıl 8 ay hapis cezası tayin edilip CMUK 326/son maddesi gereğince sonuç cezanın 10 ay hapis cezası olarak belirlenmesi gerekirken; TCK’nun 142/1-b maddesi ile hüküm kurulurken alt sınırı 2 yıl hapis cezası olmasına rağmen temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenip TCK’nun 62. maddesi uyarınca sonuç cezanın 10 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi sonuç ceza aynı olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.