Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20509 Esas 2019/4930 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/20509
Karar No: 2019/4930
Karar Tarihi: 05.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20509 Esas 2019/4930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işveren tarafından ödenmeyen kıdem tazminatı için faiz hesaplamasında dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faiz oranı dikkate alınmalıdır. Emeklilik sebebiyle iş sözleşmesi fesheden işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi halinde faiz başlangıcı bu belgenin işverene verildiği tarihtir. Ancak, davacı belgelemediği için faiz hesaplaması fesih tarihinden değil, dava tarihinden itibaren yapılmalıdır. Bu yanlışlık için yeniden yargılama yapılmaksızın kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak da, kıdem tazminatının ödenmesi gereken faiz oranı ile ilgili olarak 4857 sayılı İş Kanunu madde 112, Türk Borçlar Kanunu madde 153 ve somut olayda uygulanan mevduat faiz oranı için de Bankacılık Kanunu madde 48 gösterilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/20509 E. , 2019/4930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ..."nün aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda ödenmesi gereken faiz mevduata uygulanan en yüksek faizdir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. Yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir.
Somut olayda; davacının emeklilik sebebi ile iş sözleşmesini feshettiğini ve kuruma başvurduğunu işverene belgelemediği anlaşılmaktadır. Bu durumda kıdem tazminatına fesih tarihinden değil, dava tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bu yön gözetilmeden kıdem tazminatına fesih tarihinden faiz yürütülmesi de hatalı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyize konu olan kararın hüküm kısmının 1. bendinde yer alan;
“5.285,75 TL kıdem tazminatının aktin fesih tarihi olan 27.11.2014 tarihinden itibaren bankalara uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte, davalıdan alınarak davacıya verilmesine” hükmünü içeren fıkranın hükümden çıkartılarak, yerine;
“5.285,75 TL kıdem tazminatının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte, davalıdan alınarak davacıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.