Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7573 Esas 2019/3544 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7573
Karar No: 2019/3544
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7573 Esas 2019/3544 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Temyiz sonucunda, sanık hakkında kurulan hükümde hatalar bulunduğu ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararın bozulmasındaki sebepler şunlardır:
1. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun belirttiği gibi, sanık hakkında ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 87/1-son maddelerinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesine aykırı davranılması.
2. İlk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği ve sanığın da yaralandığı olayda; tartışma ve karşılıklı yaralama meydana geldiğine dair iddia ve kabul ile dosya kapsamına göre, TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması.
3. Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle, TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/

3. Ceza Dairesi 2018/7573 E. , 2019/3544 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Adli Tıp uygulamaları ve dairemizin yerleşik içtihatlarına göre sabit ize neden olan yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği gözetilmeden, sanık hakkında kurulan hükümde temel cezanın TCK’nin 86/1. maddesi yerine TCK’nin 86/2. maddesi üzerinden belirlenmesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/1-son maddelerinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3) İlk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği ve sanığın da yaralandığı olayda; tartışma ve karşılıklı yaralama meydana geldiğine dair iddia ve kabul ile dosya kapsamına göre, Yargıtay CGK’nin Dairemizce de benimsenen 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar ilamında açıklandığı üzere, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.