MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVACI(3.Kişi) :
DAVALI(Alacaklı) :
(Borçlu) :
DAVA TÜRÜ : İstihkak


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi vekili ve davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


KARAR

Davacı üçüncü kişi vekili, haczin yapıldığı şantiye sahasının TOKİ’ye ait olduğunu, haczin gerçekleştirildiği tarihte borçlu şirketin şantiye sahasında herhangi bir menkul malı olmadığı gibi herhangi bir bağının da kalmadığını, bu nedenle istihkak iddiasının kabulü ile, haczin kaldırılmasına ve tazmimata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, müvekkili tarafından haczin yapıldığı şantiyede borçlu firmaya mal teslimi yapıldığını, hacze konu menkullerin TOKİ’ye ait olduğu iddia edilmekte ise de, geçici kabulün henüz yapılmadığını, zilyetliğin devrinin gerçekleşmediğini belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu menkul malların haciz adresinde borçlu firmaya satıldığı, karinenin borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olduğu, borçlu ile davacı şirketin taşeronluk sözleşmesinin 01/04/2013 tarihinde fesh edildiği, dava dışı Aspana şirketi ile çalışmaya devam edildiğinin davacı tarafça iddia edildiği, borçlu şirket ile dava dışı Aspana şirketi arasında organik bağ olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı üçüncü kişi ile tazminat açısından davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK"nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Hemen belirtmek gerekir ki; istihkak davalarının dinlenebilmesi için ön koşul, malın üçüncü kişi elinde haczedilmesi üzerine üçüncü kişi tarafından haczedilen mal üzerinde mülkiyet veya rehin hakkı gibi sınırlı bir ayni hakka vs. dayanarak istihkak iddiasında bulunulmasıdır. Borçlu ile birlikte malı elinde bulunduran üçüncü kişinin diğer bir üçüncü kişi lehine istihkak iddiasında bulunması mümkündür. (İİK mad. 96/1, 85/2)

Somut olayda; davacı üçüncü kişi vekili dava dilekçesinde;borçlu ile sözleşme feshedildikten sonra şantiyede bulunan tüm malların kendilerine teslim edildiğini, borçludan alınan malların bedelinin ödendiğini, TOKİ’ye teslimi yapılarak geçici kabul işlemlerine başlandığını, TOKİ’nin malların bedelini ödediğini iddia etmiştir. Haciz sırasında üçüncü kişi şirket yetkilisi, TOKİ’nin hakediş ödemeleri yaptığını belirtmiştir. Davacı üçüncü kişi vekili temyiz dilekçesinde de, geçici kabullerin yapıldığını dile getirmiştir. Bunun yanında, TOKİ vekili, 17.1.2014 tarihli takip dosyasına sunduğu dilekçe ile; davaya konu mahcuzların 5.8.2013 tarihli hakediş raporunda yer aldığı, 5.8.2013 tarihi itibariyle TOKİ"nin mülkiyetine geçtiği, malların montajının da yapıldığını belirtilerek istihkak iddiasında bulunduğunu belirtmiştir. Bu durumda, davacı üçüncü kişinin kendi adına istihkak iddiası yoktur. Üçüncü kişi mahcuzların TOKİ’ye ait olduğunu beyan etmiş ise de, istihkak iddiası, tüzel kişilerde tüzel kişiyi temsile yetkili organlarca, gerçek kişilerde ise ya kendisi tarafından ya da bu kişiyi temsile yetkili kişilerce ileri sürülebilir. Tüzel kişiyi veya gerçek kişiyi temsil yetkisi olmayan kişinin yaptığı iddia, geçerli bir istihkak iddiası sayılmaz. Buna göre davacı üçüncü kişinin, TOKİ adına istihkak iddiası da geçerli olmadığından davacı üçüncü kişinin istihkak davası açmakta hukuki yararı bulunmamakta olup 6100 sayılı HMK"nin 114/ h ve 115/2 maddeleri uyarınca dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmesi gerekirken davanın esastan reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin sair temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nin 366 ve HUMK"un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığında, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine 8.5.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.