Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17877 Esas 2014/8789 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17877
Karar No: 2014/8789
Karar Tarihi: 10.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17877 Esas 2014/8789 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir ancak mahkeme, adli para cezasının hapse çevrilmesi durumunda ihtar edilmesi gerektiği konusunda hataya düşmüştür. Bu nedenle, hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda aynı kanunun verdiği yetkiye dayanarak hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/4 maddesi: Taksirli suçlarda ceza
- TCK'nın 62/1 maddesi: Hafif kusurlu olma hali
- TCK'nın 50/1-a maddesi: Kasten yaralama suçu
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Adli para cezasının infazı
- TCK'nın 52/4 maddesi: Taksitlerden birinin ödenmemesi durumunda cezanın tahsili
- 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi: İcra işlemleri hakkında bilgilendirme
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Hükmün isteme aykırı olması durumunda bozulması
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: Hükmün düzeltilerek onanması mümkün olduğunda yeniden yargılama yapılmayacağı.

12. Ceza Dairesi 2013/17877 E. , 2014/8789 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, yol durumunun dikkate alınmadığına, katılanın da kusuru bulunduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi yerine, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince ihtarına karar verilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden 7. fıkranın hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.