4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/31147 Esas 2016/11286 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/31147
Karar No: 2016/11286

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/31147 Esas 2016/11286 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan hüküm giymiş ve hükümlülük, müsadere ve tasfiye kararı verilmiştir. Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebi reddedilmiş, sanığın temyiz itirazları ise kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Sanığın savunması alınmadan duruşma yapılması, adli para cezasının hesaplama kriterleri açıklanmadan verilmesi, yeniden değerlendirilmesi gereken TCK'nun 53. maddesi gibi unsurların yanı sıra suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi'nin katılmasına karar verilmesi nedeniyle hüküm yasaya aykırı bulunmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçuna ilişkin hükümler
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 317 ve 321. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nun 191 ve 195. maddeleri
- TCK'nun 52/2. maddesi
- 5739, 5237 ve 5275 sayılı kanunlarla yapılan değişikliklere ilişkin unsurlar
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararına ilişkin detaylar

7. Ceza Dairesi 2014/31147 E. , 2016/11286 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisininbulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanığın temyizi üzerine yapılan incelemede ise;
Gerekçeli karara ilişkin tebligat iade olunduğundan sanığın öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
1-Sanığın savunması alınmadan ya da 5271 sayılı CMK.nun 195. maddesi uyarınca usulüne uygun meşruhatlı davetiye tebliğ edilmeden yokluğunda duruşma yapılarak davanın sonuçlandırılması ile 5271 sayılı CMK.nun 191.maddesine aykırı davranılması,
2-Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
3-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK"nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasa"nın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
4-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan
maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5-Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
6-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin davaya katılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/12/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.