Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5205 Esas 2020/6092 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5205
Karar No: 2020/6092

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5205 Esas 2020/6092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/5205 E. ve 2020/6092 K. sayılı karar, bir karşılıklı boşanma davasında ziynet alacağı talebiyle ilgili olarak verildi. Davalı-karşı davacı kadının 64.526,62 TL tutarındaki talebi reddedilirken, yoksulluk nafakası talebi kabul edilmedi. Kadın tarafından yapılan temyiz itirazları incelenerek reddedildi. Kararın kesin niteliği olduğu belirtilerek, kadının ziynet alacağı talebinin reddedilen kısmına yapılan temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine atıf yapılarak kesinlik sınırı hatırlatıldı. Kanun maddesi, mahkeme kararlarının kesinleşmesi için gereken şartları belirlerken, delil değerlendirilmesinin yanlış olmadığına dikkat çekildi. Kararın onanması ve onama harcının temyiz edene yüklendiği, peşin alınan harcın mahsup edildiği ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderildiği belirtildi.

2. Hukuk Dairesi 2020/5205 E. , 2020/6092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, ziynet alacağı davasının reddedilen kısmı ile yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı talebine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasının reddedilen kısmı olan 64.526,62 TL tutarındaki kısmı karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL."yi aşmadığından, bölge adliye mahkemesi kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, kadının "Ziynet alacağı davasının reddedilen kısmına" yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasının reddedilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 08.12.2020 (Salı)