Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/7010 Esas 2021/7012 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 6. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Trabzon 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/351 E. - 2020/28 K. sayılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra, Trabzon 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/351 Esas - 2020/28 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Trabzon İli, ... İlçesi, ... Mahallesi, 1020 ada 178 parsel sayılı taşınmazın zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak; üzerindeki yapılara ise aynı kanunun 11/1-h maddesi uyarınca resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalılar vekilinin temyizine gelince;
1- Davacı idareye iadesine karar verilmiş olan 20.859,96 TL bedelin davalılarca bankadan çekilmiş ise bankadan çekilme tarihine kadar varsa işlemiş faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı idareye verilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Hüküm altına alınan bedele 29.10.2016 tarihinden ilk karar tarihi olan 16.02.2018 tarihine kadar yasal faiz işletilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
a) Gerekceli kararın hüküm fıkrasının 3. bent 2. paragrafta yeralan (işbu karar kesinleşme tarihinden itibaren başlamak üzere ödeme tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile birlikte) ibaresinin çıkartılmasına, yerine (paranın çekilme tarihine kadar varsa işlemiş faizi ile birlikte) ibaresinin yazılmasına,
b) Gerekceli kararın hüküm fıkrasının 2. bendinin sonuna (işbu bedel ödenmişse 29.10.2016 tarihinden ilk karar tarihi olan 16.02.2018 tarihine kadar yasal faiz işletilmesine) cümlesinin eklenmesine,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, taraflardan peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.