Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/15051 Esas 2014/12570 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

İhtiyati tedbir kararının kaldırılmasını isteyen tarafından, ihtiyati tedbir isteyen aleyhine 22.07.2014 günlü dilekçe ile ihtiyati tedbir kararının değiştirilmesine dair verilen 31.07.2014 günlü hükmün temyizi üzerine; temyiz talebinin reddine dair verilen 13.08.2014 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı köy temsilcisi tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362. maddesinde hangi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiştir. Aynı kanunun 362. maddesinin (f) bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmaktadır.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarihli 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı Kararı ile de ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar verildiğinden temyiz talebinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz isteğini içeren dilekçenin REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 11.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.