Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/17704 Esas 2015/29041 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.10.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işçileri olmadığını iddia ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının işveren olduğu, yine davalının iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, davacının ödenmemiş işçilik alacakları bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacının haftanın 7 günü 07-19 saatleri arasında çalıştığı sabittir. Bu durumda 1,5 saatlik ara dinlenme düşüldüğünde günlük çalışma süresi 10,5 saat olmaktadır. Günlük 7,5 saatlik çalışma süresi çıkardıldığında davacı günde 3, haftada ise 21 saat fazla çalışma yaptığı halde mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftada 22 saat üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.