Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9079 Esas 2020/5933 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9079
Karar No: 2020/5933
Karar Tarihi: 16.12.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9079 Esas 2020/5933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan verilen denetimli serbestlik kararına yönelik temyiz talebi reddedilmiştir. Sanığın cinsel istismarı suçu, TCK'nın 103/1. maddesi uyarınca değerlendirilmiş ve suçun kanunla belirlenen cezasının üst sınırı 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir. Bu nedenle, davaya bakma ve suçun tayini ile buna göre lehe kanun belirleme görevi üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine aittir. Bu sebeple, mahkeme görevsizlik kararı vermiştir. Kanunlar olarak, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, 6545 sayılı Kanun ve 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddeleri belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/9079 E. , 2020/5933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair verilen karara yönelik temyiz talebi mahkemece itiraz kabul edilerek, reddine dair verilen 18.04.2013 günlü bu kararın ayrıca temyiz edilmediği anlaşılmakla, çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.