MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde gerçek ücret üzerinden geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalıların ise aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının prime esas kazancının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 77. maddesinde prime esas gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret göz önünde tutularak belirlenmesi gerektiği Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 18.6.2004- 27.5.2014 tarihleri arasında davalı işyerinden hizmetinin asgari ücret üzerinden bildirildiği, davacının deri işleme fabrikası olan davalı işyerinde 2014/4. aya kadar kurutaş/ham deri işleme bölümünde, sonrasında ise bekçi olarak çalıştığı, 19.4.2004 tarihli asgari ücretle ham deri işleme/ kuru taş işinde çalışacağına dair iş sözleşmesi, 24.12.2014 tarihli kuru taş bölümünde çalışabileceği, ağır işlerde çalışmaması gerektiğine dair periyodik muayene doktor raporu, 27.05.2014 tarihli davacı tarafından imzalı ve ücretin asgari ücret olarak yazılı olduğu işten ayrılış bildirgesi, ücretin asgari ücret olarak alındığı belirtili olan 15.6.2014 tarihli ibraname, kurum kayıtlarıyla uyumlu 2014/4. ay ile 2004-2008 ( dahil) imzalı ücret bordroları, 2014/1 ila 5. ay ile 2004-2013 arası ( 2013 yılı dahil) imzalı işçi ücret hesap pusulalarının davalı işveren tarafından sunulduğu, davalı işyerinde çalışan ... isimli bir işçinin maaş bordrosunda aldığı net maaş 692,00 TL olarak gösterilmişken, davalı işyeri tarafından adı geçen işçinin net maaşının 900,00 TL olduğunun belirtildiği ilgili makama başlıklı 20.12.2010 tarihli yazılı belge Türkiye ... Bankası ... Şubesinden getirtililen davalı işyeri yazısı, kurum kayıtlarıyla uyumlu bir kısım banka kayıtları, ... ilçesindeki benzer işi yapan fabrikalardan davacı ile aynı işi yapan işçilerin alacağı ücrete ilişkin ilgili şirketlerin yazı cevabı ile ... Ticaret - Sanayi Odası" nın 27.10.2015 tarihli kurutaş bölümünde çalışan bir işçinin alabileceği ücretin 2004 ila 2012 arası ortalama asgari ücretin 70 TL kadar üstü olacağına dair yazı cevabı ile kurum tarafından dönem bordrolarının gönderildiği, davacı, davalı ve bordro tanıklarının dinlendiği, bilirkişi raporu alındığı, ... isimli işçi hakkındaki belgenin yazılı delil başlangıcı sayılmak suretiyle bir kısım tanık beyanlarına itibarla davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Somut olayda, davacı adına düzenlenen ücret bordroları ile ücret hesap pusulalarının imzalı olduğu ve bu belgelerdeki kayıtlı ücret miktarlarının Kuruma yapılan bildirimlerle örtüştüğü, yazılı belgelerin aksinin tanık beyanlarıyla ispat edilemeyeceği ancak yine yazılı belgelerle ispat edilebileceği, bu belgelerinde aksinin ispat edilemediği, kaldı ki davacının nitelikli işçi de olmadığı dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine
13.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.