Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/12430 Esas 2013/16847 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/12430
Karar No: 2013/16847

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/12430 Esas 2013/16847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, çekişmeli taşınmaza davalının uzun yıllardır kullanımı nedeniyle elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğidir. Mahkeme elatmanın önlenmesi isteğini kabul etmiş, ancak ecrimisil isteğini kısmen kabul etmiştir. Ancak, taraflar arasındaki ilişkinin Borçlar Kanunu'nun 299. maddesinde öngörülen ariyet akdi niteliği taşıdığı ve uzun süreli kullanıma ses çıkartılmamış olması sebebiyle dava açılmakla ariyete son verildiği düşünüldüğünde, ecrimisil isteği yönünden davanın reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kabul edilen kanun maddeleri: 115. madde, 344. parsel sayılı taşınmaz, Borçlar Kanunu'nun 299. maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 379. maddesi), 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi.

1. Hukuk Dairesi 2013/12430 E. , 2013/16847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : NİZİP 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2012/550-2013/175

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil isteğinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan deliller ile dava konusu 115 ada 344 parsel sayılı taşınmazda davacılar ile dava dışı kişilerin paylı mülkiyet üzere kayden paydaş oldukları, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak çekişmeli taşınmazın bir bölümünü kullanmak suretiyle elattığı belirlenmek ve benimsenmek suretiyle elatmanın önlenmesi isteği yönünden davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen tüm temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davalının öteki temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere; ecrimisil, kötüniyetli zilyedin geri vermekle yükümlü olduğu bir şeyi haksız olarak alıkoyması nedeniyle, hak sahibine ödemekle sorumlu olduğu bir tür haksız işgal tazminatıdır.
Somut olayda; çekişmeli taşınmazın bir bölümünün davalı tarafından uzun yıllardır kullanıldığı sabittir. Kaldı ki, bu husus davacıların da kabulündedir. Davacılar, davalının kullanımına mani olmak yönünden uzun süre bir uyarı ve ihtar da bulunmamıştır. Öyle ise, taraflar arasındaki ilişkinin Borçlar Kanunu"nun 299. maddesinde öngörülen (6098 sayılı TBK"nun 379. maddesi) ariyet akdi (kullanım ödüncü) niteliği taşıdığı ve uzun süreli kullanıma ses çıkartılmamış olması sebebiyle dava açılmakla ariyete son verildiği düşünüldüğünde, ecrimisil isteği yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere bu isteğin kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalının değinilen yönler itibariyle temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 28.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.