Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/15180 Esas 2015/29019 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 09.06.2010-17.05.2012 tarihleri arasında paketleme işçisi olarak çalıştığını, muhasebe sorumlusunun işverenin talimatı doğrultusunda iş akdinin feshedildiği şeklindeki beyanı üzerine iş akdinin haksız feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş akdinin amirlerine ve diğer çalışma arkadaşlarına sataşması ve onları tehdit etmesi nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini, alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı hafta içi 5 gün 08.30 - 18.00, Cumartesi günü ise 08.30 - 16.30 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiş, taraf tanıkları davacının her gün 1,5 saat fazla mesai yaptığını beyan etmişlerdir.
Dosya kapsamından fazla çalışma süresinin tanık beyanlarına itibarla belirlendiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacının 5 gün günde 1,5 saatten haftalık 7,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de, yapılan hesap iddiayı aşmaktadır.
Davacının iddia ettiği çalışma saatleri tanıklarca doğrulandığından davacının 1 saat ara dinlemesi tenzili ile hafta içi günde 8,5 saatten 42.5 saat, Cumartesi günü ise 7 saat olmak üzere toplam 49,5 saat çalıştığı ve yasal çalışma süresi düşüldüğünde haftalık 4,5 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmakla, iddiayı aşar şekilde haftalık 7,5 saat fazla çalışma yaptığının kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 19/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.