Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15540 Esas 2018/315 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tanıma ve tenfiz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında ticari ilişki bulunduğunu, bu ilişki çerçevesinde davalıya inşaat malzemesi satıldığını ancak bu satıştan kaynaklı 165.861,36 TL lik borcun davalı tarafından ödenmediğini, davacının faturaya dayalı alacağının tahsili amacıyla açtığı davada Kazakistan Cumhuriyeti Astana Şehri İhtisaslı Belediyelerarası Ekonomik Mahkemesi tarafından verilen 03/06/2013 tarihli 02-3049-13 sayılı kararın 01/07/2013 tarihinde kesinleşmiş olduğunu ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu mahkeme kararının tenfiz olanağının olmadığını, davalı şirketin gıyabında yargılandığını, kararın MÖHUK ve ülkeler arasındaki anlaşma hükümlerine aykırı olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tenfizi istenen davaya konu mahkeme kararının usulüne uygun olarak kesinleşmiş olduğu, yargılama sırasında tarafların savunma hakkına riayet edildiği, mahkeme kararının Türk kamu düzenine ve genel ahlaka aykırılık taşımadığı, tenfizinin mümkün olduğu ve Türk mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmiş bir karar olduğu gerekçesiyle, kararın aynen tenfizine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 01/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.