MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 18/05/2012 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili ile davalı ... vekili, davalı ..., davalı ... ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ile davalı ... vekili, davalı ..., davalı ... ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; daha önce davalı ... tarafından işletilen otoparkların 15/02/2006 tarihli "Devir Protokolü” ile ... Üniversitesi Sağlık, Kültür ve Spor Daire Başkanlığı İktisadi İşletmesine devredildiğini, bu tarihten sonra ... Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi otopark ücretlerinin davacı rektörlükçe tahsil edilmesi gerekirken 2008 ve 2009 yıllarına ait otopark ücretlerinin davalı ... tarafından tahsil edildiğini, bu ücretlerin vakfa bağış olarak kabul edildiğini, buna ilişkin birçok ilaç firmasından araç plakası ve kart numarasının da yazılı olduğu bağış makbuzlarının düzenlendiğini, davacı üniversitenin bu suretle zarara uğratıldığını belirterek uğranılan zararın davalı vakıf ve gerçek kişilerden tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı vakfa ait hiçbir bağış makbuzu üzerinde plaka numarası yazılı olmadığının tespit edildiği, fakat davalı ... Vakfının vadesiz hesap ekstrelerinin incelenmesinde ilaç firmalarının düzenli olarak 2.000,00 TL ve katları şeklinde davalı vakfa ödeme yaptıkları ve bu ödemelerin giriş bedeli olduğuna dair açıklamalar bulunduğu, bir kısım davalı tanıklarının da bu hususu doğruladığı, bahsi geçen makbuzların davacı rektörlüğün aynı yıllara ilişkin defter kayıtlarında da yer almadığı anlaşıldığından davacının tahsil etmesi gereken otopark hizmeti ücretlerinin davalı vakıf tarafından söz konusu otoparkın işletildiği dönemde tahsil edildiği gerekçesiyle alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmedilecek tazminat, hiçbir şekilde zarar miktarından fazla olamaz. Zarar miktarı tazminatın azami sınırını teşkil eder (Turgut Uyar, Açıklamalı-İçtihatlı Borçlar Kanunu Genel Hükümler, Birinci Cilt, 1990 bası, s.549). Bir başka ifadeyle, tazminat miktarı hiçbir zaman gerçek zararı aşmamalıdır. Tazminat miktarının belirlenmesinde, zarar görenin gerçek zararının esas alınması zorunlu olup; burada ilke, zarar doğurucu eylem, zarar görenin malvarlığında gerçekten ne miktarda bir azalmaya neden olmuş ise, zarar verenin tazminat borcu da, o miktarda olmalıdır.
Dosyanın incelenmesinde, mahkemece alınan 06/11/2019 tarihli bilirkişi raporuna göre; dosyaya sunulmuş olan ..."na ait 2008 ve 2009 yıllarına ait bağış makbuzu fotokopilerinde, plaka numarası yazılı olmadığı görülmekle, vakfın 2008-2009 yıllarına ait bütün bağış makbuzlarının tamamının incelenmesi neticesinde, hiçbir bağış makbuzu üzerinde plaka yazılı olmadığı, davalı ...’nın 2008 ve 2009 yıllarına ait vadesiz banka hesap ekstrelerinin tetkikinde; ilaç firmalarının düzenli olarak 2.000,00 TL veya katları şeklinde ödeme yaptıkları ve söz konusu işlem tutarları içerisinde giriş bedeli ya da otopark ücreti olduğuna dair açıklamalar olduğu, ilaç firması ile birlikte şahıs isimleri yazılı olan ve şahıs sayısına göre 2.000,00 TL veya katları olarak ödeme yapıldığını gösteren açıklamalara da yer verilmiş olduğu, davalı ... tanığı ... ile davacı ve davalı ... tanığı ...’nın beyanlarının da bu durumu destekler mahiyette olduğu, ayrıca, dava konusu hiçbir makbuzun ... Üniversitesi Sosyal Tesisler İşletme Müdürlüğüne ait 2008 ve 2009 defter kayıtlarında olmadığı bilirkişi incelemesi ile daha önceden tespit edilmiş olduğundan, 2008 - 2009 yıllarında ... Üniversitesi Sosyal Tesisler İşletme Müdürlüğünce tahsil edilmesi gereken otopark hizmeti ücretlerinin, davalı ... tarafından da bağış makbuzu düzenlenmek suretiyle tahsil edilmiş ve otoparktan vakfa bağlı olduğu dönemdeki işleyiş şeklinin devam ettirildiği değerlendirilerek kurum zararının oluştuğu belirtilmiştir. Zararın miktarına ilişkin olarak ise, dosyada mevcut ... Üniversitesi İç Denetim Başkanlığı raporu esas alınmış, anılan raporda tespit edilen toplam 956.000,00 TL tutarındaki kamu zararının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında, mahkemece yapılan araştırmaların ve alınan bilirkişi raporunun hüküm tesisi için yeterli olmadığı anlaşılmaktadır. Davalı vakfın 15/02/2006 tarihli "Devir Protokolü” ile davaya konu otoparkın işletilmesini ... Üniversitesi Sağlık, Kültür ve Spor Daire Başkanlığı İktisadi İşletmesine devrettiği, bu suretle anılan otoparktan 2006 yılında el çektiği anlaşılmakla, davadaki talebin yalnızca 2008 ve 2009 yıllarında oluştuğu iddia edilen kamu zararının tahsiline ilişkin olduğu sabittir.
Şu durumda, mahkemece yapılması gereken, 2008 ve 2009 yıllarında davalı vakfın bankadaki vadesiz TL hesaplarına yatırılan otopark ücretlerinin bulunup bulunmadığı, yatırılan miktarlardan sadece otopark ücreti olduğunun açıkça anlaşıldığı miktarların zarar kapsamına alınması, davalı gerçek kişiler aleyhine açılan davada ise, öncelikle gerçek kişilerin kamu zararına neden olup olmadıkları hususunun açıklığa kavuşturulması, zarara neden oldukları sonucuna varılırsa, her bir davalı gerçek kişi yönünden hangi hukuksal nedenle sorumluluklarına gidildiğinin de ayrıntılı olarak açıklanması gerekmekle, aralarında bankacı ve Sayıştay denetçilerinin de bulunduğu uzman bir bilirkişi heyetinden az yukarıda açıklanan hususlar da dikkate alınmak üzere yeni bir rapor alınması ve raporun sonucuna göre hüküm tesisi yoluna gidilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu davanın
kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.