Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/2184 Esas 2015/8361 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı .... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davacılardan ...."ın eşi, diğerlerinin babası olan ..."in, davalının trafik sigortacısı bulunduğu araçla seyri sırasında tek taraflı olarak meydana gelen kazada vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak, müvekkili ... için 20.000,00 TL, küçükler için ayrı ayrı 1.000,00 TL olmak üzere toplam 25.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatını kaza tarihi olan 26/12/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davacılar vekili, talebini 104.741,67 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne,davacı ... için 74.536,46 TL, davacı küçük ... için 3.206,51 TL, davacı küçük ... için 4.226,48 TL, davacı küçük ... için 5.945,65 TL, davacı küçük ... için 7.261,24 TL, davacı küçük ... için 9.565,33 TL destek yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı ..."a verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
.
Somut olayda, hesap bilirkişi mahkemeye sunmuş olduğu 08/02/2013 havale tarihli raporunda, desteğin ölmeden önce ne kadar gelir elde ettiğine ilişkin mahkemece araştırma yapılmadığı, desteğin şoför olarak çalıştığını, yerleşik Daire kararları gereğince asgari ücretin 1.5 katını alacağı kanaatiyle hesap yapmıştır. Netice olarak davacılardan ... için 74.536,46 TL, davacı küçük ... için 3.206,51 TL, davacı küçük ... için 4.226,48 TL, davacı küçük ... için 5.945,65 TL, davacı küçük ... için 7.261,24 TL, davacı küçük ... için 9.565,33 TL destek yoksun kalma tazminatının hesaplanmış ve mahkemece bu miktarlar karara esas alınmıştır.
Davalı vekilince süresinde, desteğin gelirine ilişkin belge olmadığı halde hesaplamada asgari ücretin 1.5 katının esas alınması nedeni ile bilirkişi raporuna karşı itiraz edilmesi üzerine mahkemece ek rapor alınmıştır. Ancak mantık kurallarına aykırı olarak bu sefer alınan 20.06.2013 havale tarihli rapordaki değerler, davacılardan ... için 116.808,90 TL, .... için 27.239,87 TL, ... için 16.259,98 TL, ... için 5.280,09 TL, ... için 3.711,53 TL, ... için 1.592,93-TL şeklinde olup birinci rapora göre daha az olması gerekirken daha yüksektir. Bu halde mahkemece raporlar arasındaki mübayenet giderilmeden karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 8.6.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.