Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1692 Esas 2013/12485 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/1692
Karar No: 2013/12485
Karar Tarihi: 30.04.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1692 Esas 2013/12485 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiş ancak temyiz başvurusu sonucunda 13. Ceza Dairesi hükmü bozmuştur. Bozma nedeni, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılınmasının gözetilmemesi ve yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müteselsilen alınmasına karar verilmesidir. Kararda, bu nedenlerle hüküm bozulmuş ve sanıkların hapis cezalarının tamamlanması ve yoksun bırakılınma sürelerinin gözetilmesi gerektiği, yargılama giderlerinin sanıkların sebep olduğu tutarlar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c ve 53/3 maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2 maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesidir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/1692 E. , 2013/12485 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
2- Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müteselsilen alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına’’ ve “yargılama giderlerinin sanıklardan müteselsilen alınmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum oldukları hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ ve “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.