Hakaret ve yaralama suçlarından sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2,125/1,125/4, 43/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 ve 2.180.00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Söke 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 12/11/2015 tarihli ve 2014/401 esas, 2015/391 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 17/05/2016 gün ve 189198 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya aslının, sanık ve diğer sanık ... tarafından temyiz edilmekle Yargıtay incelemesinde bulunduğu anlaşıldığından onaylı sureti üzerinden yapılan incelemede:
Dosya kapsamına göre, müşteki ..."nın 28/04/2015 tarihli duruşmada, müşteki ..."nın ise 18/11/2015 tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçmeleri karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan davaların ayrı ayrı düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
1- Hakaret suçu yönünden;
5237 sayılı TCK"nın 131/1. maddesinde, “Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı işlenen hariç; hakaret suçunun soruşturulması ve kovuşturulması, mağdurun şikâyetine bağlıdır." hükmüne yer verildiği,
Aynı Kanun"un 73. maddesinin 4. fıkrasında ise, “Kovuşturma yapılabilmesi şikayete bağlı suçlarda kanunda aksi yazılı olmadıkça suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesi davayı düşürür." hükümleri düzenlenmiştir.
5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasında da, “Türk Ceza Kanununda öngörülen düşme sebeplerinin varlığı yada soruşturma yada kovuşturma şartının gerçekleşmeyeceğinin anlaşılması hallerinde, davanın düşmesine karar verilir." hükmü yer almaktadır.
2- Yaralama suçu yönünden;
5237 sayılı Kanunun 86. maddesinde; “(1) Kasten başkasının vücuduna acı veren veya sağlığının ya da algılama yeteneğinin bozulmasına neden olan kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(2) Kasten yaralama fiilinin kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olması halinde, mağdurun şikayeti üzerine, dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur....” hükümlerine yer verilmiş, aynı Kanunun 87. maddesinin 3. fıkrasında ise; “Kasten yaralamanın vücutta kemik kırılmasına veya çıkığına neden olması halinde, yukarıdaki maddeye göre belirlenen ceza, kırık veya çıkığın hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre, yarısına kadar artırılır.” hükmü düzenlenmiştir.
Bu düzenlemelere göre, kasten yaralama suçunun TCK"nın 86/2. maddesinde düzenlenen basit halinin, kovuşturması şikayete bağlı suçlardan olduğu anlaşılmaktadır.
İncelenen dosyada; mağdur ..."nın 28.04.2015 tarihli duruşmada, mağdur ..."nın ise 18.11.2015 tarihli dilekçesi ile sanık ... hakkındaki, şikayetlerinden vazgeçmiş olmaları nedeniyle, sanık hakkında her iki mağdura karşı hakaret suçundan ve mağdur ..."ya karşı yaralama suçundan açılan kamu davalarının, TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, şikayetten vazgeçme beyanı dikkate alınmadan kurulan mahkumiyet hükümleri hukuka aykırıdır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, yapılan açıklamalara göre yerinde görüldüğünden,
1- Mağdurlar ... ve ..."ya karşı hakaret suçundan ve mağdur ..."ya karşı yaralama suçundan sanık ... hakkında, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2015 tarihli ve 2014/401 esas, 2015/391 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Anılan Kanun maddesinin 4/d fıkrası uyarınca karardaki hukuka aykırılık, hükmün Yargıtay tarafından düzeltilmesini gerektirmekle; sanık hakkında hakaret suçundan ve mağdur ..."ya karşı yaralama suçundan açılan kamu davalarının, TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına,
3- Kararda yer alan diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, 10.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.