Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7563 Esas 2019/3523 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Katılan sanık ..."ın sanık ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararların temyiz kabiliyeti olmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ..."ın, katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik katılan ... müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
a) Sanık hakkında verilen hükümde, Anayasanın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
b) Katılan ... hakkında düzenlenen raporda "sol kulakta parçalı sütüre edilmiş kesilerin olduğunun belirtilmesi karşısında, katılanın yaralanmasının yüzde sabit iz oluşturup oluşturmadığı yönünde rapor alınmadan hüküm kurulduğu anlaşıldığından, katılanın tüm raporları ve tedavi evrakları birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevkedilip TCK"nin 86 ve 87. maddesindeki ölçütlere uygun kati rapor alındıktan sonra, sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
3) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e, maddeleri uyarınca hükmolunan "1 yıl 6 ay" hapis cezası üzerinden, TCK"nin 87/3 maddesi gereğince (1/4) oranında arttırım yapıldığında sonuç cezanın "1 yıl 10 ay 15 gün" yerine "1 yıl 10 ay 10 gün" olarak hatalı şekilde hesaplanması, devamında TCK"nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında ise sonuç cezanın "1 yıl 6 ay 22 gün" yerine "1 yıl 6 ay 17 gün" olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Hükmedilen uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince 53/1-c maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi karşısında, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.